bijna dood ervaringen

Ik ben mogelijk door mijn ziek zijn geïnteresseerd in bijna-dood ervaringen. Ze zijn eigenlijk het enige waar ik me aan vast kan klampen. Dit omdat ze me een zingeving geven in mijn leven. Op de belgische website http://www.iands.be/ staan een aantal hele bijzondere ervaringen opgeschreven. Zie http://www.iands.be/Getuigenissen.html . Door de gevoelsblindheid ben ik op zoek naar de vraag wat toch de zin is van zo'n leven. Het is namelijk een zeer uitzichtloze situatie, althans de mijne, het voelt echt als een mentale gevangenis. Maar dat probeer ik al te omschrijven in mijn stukjes en gedichten. Wat mijn hoop is, is dat dit in mijn ogen zinloze lijden, toch uiteindelijk ergens toe dient. Dat ik er enig moment in of na mijn leven hier "rijker" van word. Niet letterlijk natuurlijk, maar in relatie tot mijn leven. Vandaar dus dat ik echt hoop dat er een wereld verborgen gaat achter de wereld waarin wij leven. Daar proef ik een beetje van als ik de bijna-dood-ervaringen lees. Het is er in ieder geval vredig en je voelt je er prettig. Ik hoop echt dat het zo is, want dat zou mijn mentale loutering belonen. Als die wereld na de dood bestaat, dan hebben ze daar weinig invloed op het leven hier denk ik. Ik constateer namelijk dat er aan al dat leed in de wereld en ook mijn leed niks (vandaar uit) wordt gedaan. Ik denk soms wel eens aan mijn overleden grootmoeder Lien en dan denk ik dat zij feitelijk ook niks heeft kunnen doen. Kennelijk moeten we het hier op aarde het zelf doen. Overgeleverd aan de mazzel of de pech die je kunt hebben in je leven. Ik heb toevallig pech dus. Maar ik had ook net zo goed een ongeluk of andere ziekte kunnen krijgen of voor het zelfde geld was ik kerngezond. Nee, ik kom er niet uit. Ik weet nog steeds niet of dit alles zin heeft. Alleen de bijna-dood-ervaringen geven een straaltje zonlicht.