Welkom op deze site!

Leven zonder emoties... sinds 2002 ben ik, door een chronische depressie, mijn emoties kwijt en dat is van grote invloed op mijn leven. Inmiddels weet ik dat ik niet de enige ben die het heeft. Toch hoor ik, lees ik, vind ik er nooit wat over terug in de media. Het is alsof deze verstoring/aandoening in de hersenen niet bestaat. Het gaat hier om iets dat fundamenteel je leven kan aantasten en veelal ongrijpbaar is voor mensen die het niet hebben.

Op deze website vind je informatie over gevoelsblindheid (zo heb ik de emotionele vervlakking genoemd), verhalen van mensen die het hebben en verhalen van Roen, de maker van deze website.

Reality is that which, when you stop believing in it. Doesn't go away. - Philip K. Dick -

donderdag 27 april 2017

Het is vandaag koningsdag 2017, een dag waarop ik me des te zeer bewust ben van het feit dat ik geen emoties ervaar. Dat ik als het ware buitengesloten ben van de normale wereld. Vroeger genoot ik altijd erg van deze dag. Nu dus niet. Maar was dat maar alles want dankzij medicatie die ik gebruik (antipsychoticum en antidepressivum), voel ik me in de ochtend erg beroerd, wat dan in de loop van de dag verminderd, maar zich wel dag in dag uit herhaalt. Daardoor ervaar ik het leven als erg zwaar. Ik denk dat het weer tijd wordt voor een gesprek met de psychiater. Misschien moet ik de antidepressivum medicatie verder afbouwen. Het is me gelukt om nu al bijna acht weken geen slaapmiddel te gebruiken. Dat is echt een overwinning voor mij. Ook heb ik vorig jaar een anti-manie afgebouwd, een middel dat volledig overbodig was, want ik was helemaal niet manisch. Maar goed, ontwenning kan ook de oorzaak zijn dat ik me dagelijks zo slecht voel. Ik ga mijn psychiater maar een mailtje sturen, zo kan het niet langer, jullie horen nog van mij...Roen

7 opmerkingen:

  1. Het zou leuk zijn als ik een reactie kreeg..

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Heb je al een alternatieve middelen gebruikt? Zoals bijv. paddenstoelen, ayahuasca etc.
      Schijnt wel eens te helpen.

      Ik zelf ervaar ook geen emoties meer een jaar nadat ik een psychose had gehad en heel gevoelig was geworden en overprikkeld ben geraakt. Ik hoop dat het weer terugkomt.

      Verwijderen
  2. Ik heb ook meerdere psychoses gehad, alternatieve middelen heb ik niet geprobeerd. In een ver verleden toen ik voor het eerst depressief werd heb ik st-Janskruid gebruikt, dat hielp toen wel wat, ik kreeg mijn emotie's gedeeltelijk terug. Maar het wordt niet geadviseerd om dat in combinatie met anti-depressiva te gebruiken....

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Alle medicatie die je gebruikt kunnen ook zorgen voor gevoelloosheid. Ik ben heel snel gestopt met antipsychotica, vond het vreselijk verdovend (Zyprexa). Ik neem nu wel sinds kort antidepressiva om te kijken wat dat voor effect heeft.
    Wat mij helpt is tóch de dingen doen die ik normaal gesproken leuk vind. Al verandert mijn gevoel niet, ik maak toch weer wat mee en ben onder de mensen. Het helpt ook niet om continu te denken "Oh ik voel niks, alweer niet, wat naar", zorgt voor veel negativiteit wat je energie niet goed doet.
    Ook al eens gelezen over hooggevoeligheid?
    Groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik ben een jaar na mijn eerste psychose ook gestopt met mijn anti-psychotica. Helaas werd ik weer psychotisch. Stoppen was en is dus geen optie meer voor mij. Ik heb gebruik ook anti-depressiva, helaas zonder dat ik daar mijn emoties door terug krijg, daar wil ik dus in de toekomst weer van af. Na de zomer. Ik probeer ook zo actief mogelijk te blijven, ik heb een vaste agenda van activiteiten en als dat niet lukt ga ik sporten. Ik probeer toch het beste uit mijn leven te halen en niet bij de pakken neer te gaan zitten.
    Ik heb gelezen over hooggevoeligheid... dat zou ik best kunnen hebben... het klinkt gek om zonder emoties er gevoelig te zijn, maar dat kan wel! Ben erg gevoelig...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wellicht ben je te analytisch en teveel opgesloten in je hoofd, waardoor je je emoties niet meer voelt, want die zitten in je lijf. Er zit misschien een trauma/blokkade in de weg. Dat is bij mij ook het geval. Ik voel letterlijk dat mijn middenrif verkrampt is. Ik ga na een tijdje ook weer stoppen met die chemische rommel. Toch goed om uitgeprobeerd te hebben. Je lijkt optimistischer in je reacties dan in je blog. Mediteren helpt mij soms, contact maken met mijn lijf. Of hard meezingen met oude liedjes die ik mooi vond van vroeger, die iets triggeren van een onbezorgde tijd van vroeger.
    Het boek "The power of now" (of in NL "De kracht van het nu" van Eckhart Tolle kan ook inspireren. Of kijk filmpjes van hem op YouTube.

    BeantwoordenVerwijderen