Welkom op deze site!
Leven zonder emoties... sinds 2002 ben ik, door een chronische depressie, mijn emoties kwijt en dat is van grote invloed op mijn leven. Inmiddels weet ik dat ik niet de enige ben die het heeft. Toch hoor ik, lees ik, vind ik er nooit wat over terug in de media. Het is alsof deze verstoring/aandoening in de hersenen niet bestaat. Het gaat hier om iets dat fundamenteel je leven kan aantasten en veelal ongrijpbaar is voor mensen die het niet hebben.
Op deze website vind je informatie over gevoelsblindheid (zo heb ik de emotionele vervlakking genoemd), verhalen van mensen die het hebben en verhalen van Roen, de maker van deze website.
Reality is that which, when you stop believing in it. Doesn't go away. - Philip K. Dick -
Wat een geweldige site. Ik hoop dat vele mensen deze weten te vinden om enerzijds ervaringen met elkaar te kunnen delen en anderzijds op deze manier steun bij elkaar ondervinden.
BeantwoordenVerwijderenHenk
Interessante site! Alleen mis ik het stukje met ervaringen van mensen die hiervoor therapie hebben gevolgd en mogelijk zijn 'genezen'.
BeantwoordenVerwijderenM.
ik wilde ook graag even kwijt dat ik erg blij ben dat deze site bestaat. Ik hoop dat ook dat er inderdaad wat meer aandacht/erkennig komt voor gevoelsblindheid. verder zou het wel een idee zijn om misschien ook wat over behandelingen ect te schrijven.
BeantwoordenVerwijderenIk zal eens rond gaan informeren of ik wat behandelmethoden op de site kan zetten. Ik weet bijvoorbeeld dat Cognitieve therapie erg goed kan zijn als je last hebt van negatieve gedachten patronen. Ik heb zelf een goed boek over dit onderwerp van de serie 'Dummies'. Ik ga binnenkort naar een psycholoog dan zal ik haar deze vraag stellen. -Roen-
BeantwoordenVerwijderenIk heb inmiddels de rubriek 'Tips' toegevoegd aan de site; Mocht je ook een tip hebben laat het me dan weten...
BeantwoordenVerwijderenIk bezocht deze site enkele jaren terug, toen ik geen mogelijkheid had om emoties te ervaren. Nu jaren later kan ik terug voelen! Ik heb de hoop nooit opgegeven. Terug gelukkig zijn en emoties ervaren was mijn enige grote doel. Het was een pelgrimstocht met vallen en opstaan. Nu kan ik terug blijdschap ,liefde, geluk en verdriet ervaren. Wat er ons zo weerhoudt om te kunnen voelen en de werkelijkheid( realiteit) te ervaren, is ons ego . Het overlevingsmechanisme is erop gebouwd om de pijn die we als kind niet konden dragen, te overleven. Het ego is een briljant en ingenieus systeem. Het heeft ons geholpen onze traumatische jeugd te hebben doorstaan. Zonder kennis van het ego en zijn mechanismen zijn we er volledig aan overgeleverd. Om bij onze onbewuste angsten en trauma’s te komen, dienen we te weten hoe het mechanisme werkt! Dan pas kunnen we onze angsten in de ogen kijken en als er geen mechanisme actief is kunnen we die angst voelen in ons bewustzijn. Zo helen we onze traumatische jeugd en kunnen we terugkeren naar wie we werkelijk zijn.. ons ware zelf, die 1 is met iedereen en die niet bang is van het leven. Het ware zelf is namelijk het leven zelf! Het ego scheidt ons van iedereen. De liefde, die we in werkelijkheid zijn, wil zich binden met iedereen. ikzelf had blijkbaar een narcistisch ego, die bang was om te worden afgewezen. Toen ik dat doorzag en kon loslaten ( samen met andere angsten) kwam ik terug op gevoelsniveau. Dit heeft me wel jaren gekost om tot dit punt te komen. Nu weet ik wel dat ik alleen maar kan groeien in liefde en geluk, omdat ik nu opensta voor het leven. En het leven is constant in groei. Het belangrijkste is om energie blokkades op te heffen en zo de levensstroom terug in beweging te brengen.
BeantwoordenVerwijderenIk kan gerust wat boeken aanbevelen maar ik wil gerust ook vragen beantwoorden. Liefs dieter
Al een paar jaar bekijk ik af en toe deze site. Heel veel herken ik. Nuttig, die pagina's over alexythymie en anhedonie.
BeantwoordenVerwijderenIk heb af en toe een beetje gevoel, meestal angst. Heel soms heel even verdriet. Genieten, blij zijn, lachen lukt me vrijwel nooit. Dingen zijn soms wel oke. De grote dingen als liefde, vriendschap, verbinding, gelukkig zijn, rouwen, zijn dingen waar ik me een beeld van maak uit de ervaringen van anderen.
Er lijkt een belangrijk verschil te zijn met de verhalen die op deze site lees van de anderen met gevoelsblindheid. Bijna iedereen heeft het gekregen en weet ongeveer wanneer het begon. Ik kan me niet herinneren dat ik me ooit echt anders voelde. Ik heb een paar herinneringen aan vroeger waarbij ik echt blij was, nu is dat eigenlijk nooit meer.
Mijn achtergrond komt wel meer voor: thuis niet praten over gevoel, negeren of snauwen als je iets liet merken. Veel pesten. En nog wat dingen.
Oja, heeeeel veel therapieen gevolgd en van alles gelezen. Alleen shiatsu lijkt vaag iets los te maken, en truffels.
Ik ben benieuwd of er meer mensen zijn die weinig verschil zien met toen ze klein waren. En of er iets is dat hen helpt.
David